Çelikhane Tesisleri

Çelikhane Tesisleri

Çelik üretimi, demir cevheri ve/veya hurdadan çelik üretme sürecidir.

İki temel ticari süreç kullanılır. Temel oksijen ile çelik üretimi, ana besleme malzemesi olarak yüksek fırından sıvı pik demir ve hurda çelik kullanır. Elektrik Ark Ocağı (EAF) ile çelik üretimi, hurda çelik veya doğrudan indirgenmiş demir (DRI) kullanır. Oksijen çelik üretimi zamanla daha popüler hale geldi.

Temel Oksijen ile Çelik Üretimi (Basic Oxygen Steelmaking - BOS), karbon açısından zengin pik demirin eritilmesini ve çeliğe dönüştürülmesini içerir. Erimiş pik demirden oksijen üflenmesi, karbonun bir kısmını CO− ve CO2'ye oksitleyerek demiri çeliğe dönüştürür. Refrakterler (yüksek sıcaklıklarda ayrışmaya dayanıklı malzemeler) - kalsiyum oksit ve magnezyum oksit - eritme potasını ısıya, aşındırıcı erimiş metale ve cürufa dayanacak şekilde kaplar. Kimyasal durun, silikon ve fosfor gibi safsızlıkları gidermek için kontrol edilir.

Elektrik Ark Fırınları, hurdadan veya doğrudan indirgenmiş demirden (DRI) çelik üretir. Bir parti demir ısısı, bazen bir "sıcak topuk" (önceki bir ısıdan erimiş çelik) ile Fırına yüklenir. Gaz brülörleri eritmeye yardımcı olabilir. BOS'ta olduğu gibi, kap astarını korumak ve safsızlıkların giderilmesine yardımcı olmak için eritici maddeler eklenir. Fırınlar genellikle her 40 ila 50 dakikada bir çelik üreten 100 ton kapasiteye sahiptir. Bu işlem, temel oksijen yönteminden daha büyük alaşım eklemelerine izin verir.

Bir sonraki adımda genellikle Potalar kullanılır. Pota işlemleri de-oksidasyon (veya "yok etme"), vakumla gaz giderme, alaşım ekleme, inklüzyon giderme, inklüzyon kimyası modifikasyonu, kükürt giderme ve homojenizasyonu içerir. Pota işlemleri yaygın olarak, fırın kapağında elektrik ark ısıtması olan gazla karıştırılan potalarda gerçekleştirilir. Pota metalurjisinin sıkı kontrolü, dar toleranslara sahip yüksek kaliteli çelik üretir.